ŞƏXS
сущ.
1. лицо:
1) отдельный человек в обществе; личность, индивидуум. Vəzifəli şəxs должностное лицо, rəsmi şəxslər официальные лица, müşayiət edən şəxslər сопровождающие лица, cavabdeh şəxs ответственное лицо, kənar şəxslər посторонние лица, юрид. anlaqlı şəxs вменяемое лицо, anlaqsız şəxs невменяемое лицо, səlahiyyətli şəxs компетентное лицо, fiziki şəxs физическое лицо, hüquqi şəxs юридическое лицо (предприятие т. п.), təhtəlhesab şəxs подотчетное лицо, müdafiə edilən şəxs подзащитное лицо, müvəkkil edilmiş şəxs уполномоченное лицо
2) персонаж. İştirak edən şəxs (pyesdə) действующее лицо (в пьесе)
3) лингв. категория, обозначающая отношение действия к его производителю. Felin şəxslərə görə dəyişməsi изменение глагола по лицам
2. персона (важная, значительная особа). дипл. Arzuolunmaz şəxs персона нон грата, arzuolunan şəxs персона грата
3. человек (кто-л., кто-то, некто), субъект. Bir şəxs sizi görmək istəyir один человек хочет видеть вас; biz belə şəxs tanımırıq мы такого человека не знаем; hər bir şəxs каждый человек
4. индивид, индивидуум (отдельный человек, личность). Cəmiyyət şəxslərdən (fərdlərdən) ibarətdir общество состоит из индивидуумов
II
прил. личный (выражающий грамматическую категорию лица). лингв. Şəxs əvəzliyi личное местоимение, şəxs sonluqları личные окончания
◊ şəxsində kimin в лице кого; sizin şəxsinizdə в вашем лице