ƏCƏBCƏ
рах. кил. əcəb (1,2,6).
I прил. хорошенький (плохой, нехороший). Əcəbcə işdir! хорошенькое дело! II нареч. хорошенько, хорошо
Полностью »dan. bax əcəb 1, 2 və 6-cı mənalarda. …Bunları mən çox yaxşıca görürəm, çox əcəbcə görürəm, çox qəşəngcə görürəm
Полностью »