1. Yaxşı tərbiyə görmüş, cəmiyyətdə özünü apara bilən, əxlaqlı, tərbiyəli. Ədəbli uşaq.
– Mələkəxatın gördü İbrahim çox ədəbli və ağıllı oğlandı. ().
Vaqiən Qasım əmi çox ədəbli və söz eşidən idi.
2. Ədəb qayda-qanunlarına uyğun. Ədəbli söz. Ədəbli hərəkət. Ədəbli (z.) danışmaq.