ƏFĞAN
сущ. поэт. неистовый, исступлённый крик, вопль; əfğan etmək (eyləmək, qılmaq, çəkmək), əfğana gəlmək вопить; громко, неистово кричать
[fars.] сущ. клас. фегъан, феряд, суза; ** əfğan etmək (eyləmək, qılmaq, çəkmək) клас. фегъан авун, суза авун, феряд авун; əfğanə gəlmək кил
Полностью »is. [fars.] klas. Fəryad, fəğan. Oyadır xəlqi əfğanım; Qara bəxtim oyanmazmı? Füzuli. Hər qədər, kim artıq əfğan eylərəm, əfğan gəlir
Полностью »