ƏLAÇI

sif.
1. Bütün fənlərdən əla qiymət alan. Əlaçı tələbə.
– Şirmayı əlaçı şagirdlərdən biri idi. M.Hüseyn.
Əlaçı qız Aybəniz; Lövhəyə çağırılır. M.Seyidzadə.

// İs. mənasında. Əlaçıların şəkilləri divar qəzetində çıxmışdır.
2. Öz vəzifəsini, işini əla yerinə yetirən. Əlaçı şofer. Əlaçı satıcı.
// İs. mənasında. İstehsalat əlaçıları.
ƏLACSIZLIQ
ƏLAÇILIQ
OBASTAN VİKİ
Sərhəd qoşunlarının əlaçı tələbəsi
Sərhəd qoşunlarının əlaçısı – SSRİ-də 1969-da yaradılmış fəxri ad.
"Səhiyyə əlaçısı" döş nişanı (SSRİ)
"SSRİ Səhiyyə əlaçısı" döş inşanı (rus. Значок «Отличнику здравоохранения» ) — SSRİ Səhiyyə nazirliyi tərəfindən əhaliyə əla səviyyədə xidmət göstərən tibb işçilərinə təltif edilirdi.
SSRİ səhiyyə əlaçısı döş nişanı
"SSRİ Səhiyyə əlaçısı" döş inşanı (rus. Значок «Отличнику здравоохранения» ) — SSRİ Səhiyyə nazirliyi tərəfindən əhaliyə əla səviyyədə xidmət göstərən tibb işçilərinə təltif edilirdi.

Digər lüğətlərdə

возбраня́ть вывора́чивать карта́вая ма́слено пересмя́кнуть пискля́вый расту́щий респира́тор сини́ца хи́нду брю́ква клавиату́ра лекто́рий наме́стник предвесе́нне фармаце́втика American plane tree brass hat hormonize periwig vibraphone акклиматизация заболевание наравне окостенение