ƏMANƏTDAR

\[ər. əmanət və fars. ...dar\] сущ. 1. аманатчи, аманат хуьзвай кас; 2. пер. клас. аманат.
ƏMANƏTÇİ
ƏMANƏTƏN
OBASTAN VİKİ
Əmanətdarlıq
== İslamda əmanətdarlıq == Əlidən nəql olunur ki, əmanətdarlıq imanın üstünlüyünün göstəricisidir və əmanəti istənilən halda sahibinə qaytarmaq vacibdir: "İmanın ən üstünü əmanətdarlıq, ən pis xislət isə xəyanətkarlıqdır." "Sənə etibar edib əmanət tapşıran şəxsə xəyanət etmə, hətta o sənə xəyanət etmiş olsa belə.Onun sirrini faş etmə, hətta əgər o sənin sirrini faş etmiş olsa belə." Peyğəmbər (s) əmanətə xəyanət edənin onun ümmətindən olmadığı qeyd edir: "Əmanəti əhəmiyyətsiz sayaraq bu səbəbdən onu zay edən kəs bizdən deyil." İslam peyğəmbəri (s) həmçinin etibarsız şəxsə əmanət tapşırılmamasını tövsiyə edir: "Allah etibarsız şəxsə əmanət tapşıran kəsin zamini deyil.

Значение слова в других словарях

бе́сом выстрига́ть зафуга́чить обмеблиро́вываться ортодо́ксия отры́гивать фто́ристый вы́веять вы́литый пискля́вый посу́дный реле́ субконтинента́льный теку́чка те́терев тонне́ль экспресси́вность housecoat osmose palaeontologist self-contempt zootheistic испачкать натощак счистить