ƏMLİK

Yenicə ota düşən və eyni zamanda anasını əmən quzu. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Koroğluyam, gəzdiyimi tapardım, 

Qayalar başında qala yapardım,

Ağ sürüdən əmlik quzu yapardım,

Yeyib qurtlarınla ulaşım, dağlar!

                            (“Koroğlu ilə Bolu bəy”)

                     *

Məclis qurduram həmişə,

Işrətim, damağım ola!..

Əmliklər çəkdirəm şişə,

Bir ağır yığnağım ola!..

                           (“Qulun qaçmağı”)