ə. və f. 1) başında əmmamə olan; əmmaməli; 2) m. ruhani.
[ər. əmmamə və fars. ...dar] кил. əmmaməli.
əmmamədar bax 1. əmmaməli; 2. ruhani
[ər. əmmamə və fars. …dar] bax əmmaməli. [Baş nazir:] Bu əmmamədarlar hamıdan bədtərdirlər. P.Makulu