1. ƏMƏZƏK, ARIQ (süddən yanıq), CILIZ, ÖLGÜN, ZƏİF
2. əməzək bax fərsiz
прил. 1. дидедикай нек хъун тавун ва я хъваз тахьуникди яхун тир; яхун, зайиф, тифрикь (мес. кӀел); 2
Tam oxu »разг. I прил. 1. худой, тощий (из-за искусственного кормления) 2. перен. вялый, нерасторопный, нерешительный II сущ
Tam oxu »sif. 1. Anasını əmməmək, yaxud əmə bilməmək nəticəsində arıq olan; zəif, cılız. Əməzək quzu. Əməzək adam kimi tərpənir
Tam oxu »