ƏPRİMİŞ

f.sif.
1. Çürüyüb tökülmüş, çürüyüb didilmiş, didik-didik olmuş.
Bəndalı taxt üstündə, tüfəng yanında, Məsmə də oğlu ilə yanaşı, yerdə əprimiş, yamaqlı bir palaz üstündə uzanıb yatmışdılar. Mir Cəlal.

2. məc. Əldən düşmüş, tökülmüş, üzgün.
ƏPRİMƏK
ƏR

Digər lüğətlərdə

беззву́чный закрепи́ть на ре́дкость полуно́щница похме́лка проду́в разгу́льный цыга́ночка нева́жно позабра́ть полупролета́рий просве́чиваться радиа́льно-кольцево́й раззолоти́ть село́ умоисступлённый целибуха attar of roses Cologne octandrous pneumohydraulic windhover одевать полотняный сюрреалист