ƏRİDİCİ

is. xüs.
1. Başqa maddələri öz daxilində əridə bilən maddə, məhlul.
Aptek təcrübəsində əridici kimi ən çox su, spirt, efir və yağlar işlənir. R.Əliyev.

2. Metal əridən fəhlə.
ƏRĞƏNUN
ƏRİDİLMƏ

Digər lüğətlərdə

баты́рь метаморфо́з протравно́й расчленя́ться чиха́тельный геронто́лог наблюда́тель подзыва́ть ревизиони́ст угленосно́сть ужа́к колотырить branny dehorning demy hammer-stone hide out little brain odontoid rudderpost Sargasso Sea solenoid thief-tube unblown поклонник