ƏSƏBİLƏŞMƏK

f. Əsəbləri qıcıqlanmaq, əsəbilik halına gəlmək, əsəblərə təsir edən bir şey nəticəsində həyəcanlanmaq, darıxmaq, ya hirslənmək; sinirlənmək. Adam hər şeydən ötrü əsəbiləşməz. Əsəbiləşmək cana zərərdir.
– Şəngül bəzi vaxt, ələlxüsus Tağı əmi gecikdikdə əsəbiləşərək ovu iznsiz qaldırardı. S.S.Axundov.
Zeynal üçüncü kərə ona faytona oturmağı təklif etdikdə Mehriban əsəbiləşdi. S.Hüseyn.
Eldar bu hərəkətimdən, mənim əsəbiləşdiyimi başa düşdü. M.Rzaquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏSƏBİLƏŞMƏK ƏSƏBİLƏŞMƏK [Zinyət:] Veysəl yanıma gəlmişdi, danışığından narazı qaldım, lap əsəbiləşdim (B.Bayramov); HÖVSƏLƏDƏN ÇIXMAQ Ay küçük! – deyə kişi hövsəl
  • ƏSƏBİLƏŞMƏK hirslənmək — sinirlənmək — həyəcanlanmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ƏSƏBİLƏŞMƏK ƏSƏBİLƏŞMƏK – SAKİTLƏŞMƏK Cahandar ağa yenidən əsəbiləşdi (İ.Şıxlı); Aralıq bir az sakitləşmişdi ki, mən şalı boynumdan açdım (Mir Cəlal)
ƏSƏBİLƏŞMƏ
ƏSƏBİLİK

Digər lüğətlərdə

вы́клеваться отбры́згивать переже́чься подра́нивать принципа́т пропе́чь скуде́ль тонконо́гий упроща́ться хода́тайство рыбоконсе́рвный старожи́л шлиф валюта autopsy billy-goat heller hyperexcitability ink-eraser jibber pharmacist rolling bridge замелить оргия собрать