ƏVAM

ƏVAM

ə. avam.

Ə’VAM

ə. «amm» c. 1) kütlələr, ümumiyyət, hamı; 2) t. adi xalq kütləsi, xalqın savadsız hissəsi, qara camaat, rəiyyət.

ƏVALİM
ƏVAMİL

Digər lüğətlərdə

безво́дный кадыка́стый колоко́льчатый компле́кт ско́лка ханы́га гуттапе́рча делимита́ция о́боротень ошеломля́юще послу́шливость сверхгига́нтский трепа́н тру́сость тур Бездеж accrue cubature Ivanovo misbeliever plate-day trull ловушка милитаризовать плечистый