1. Əvəzi olmayan, əvəz oluna bilməyən, başqası ilə əvəz edilə bilməyən. Əvəzsiz yoldaş.
– …Bünyadın dostu da özü kimi Mollayevi əvəzsiz bir şəxsiyyət sayanlardandı.
Zahid [Rübabənin] həmişəlik və əvəzsiz munisi olmuşdu.
2. Misli-bərabəri, tayı olmayan. Əvəzsiz gözəl.
– Hiss olunurdu ki, Cavahir əvəzsiz çalışqan imiş.
3. zərf Pulsuz, müftə, qarşılıqsız.
Bəndalı xəyalına gətirə bilməzdi ki, adam adama əvəzsiz, pulsuz bir xeyir iş görə.