ƏYANİ
\[ər.\] прил. аяни (1. ачух, ашкара, ахъа, вилиз аквадай, вилин кӀаник квай, чӀалахъардай (мес. делил, субут); // нареч. ачухдаказ, ачухдиз; 2. пед. школада чирзавай тарсариз талукь тир материалар ва моделар ученикриз къалурунин тегьерда туькӀуьрнавай (мес. кӀелун); школада гузвай тарсара давамлудаказ иштирак авуналди кӀелунин къайда).
