АКАТУН

(-из, -на, акат) f. 1. müxt. mən.: düşmək; марфадик акатун yağışa düşmək; вилик акат qabağa düş; 2. uğramaq, düçar olmaq, məruz qalmaq, giriftar olmaq; баладик акатун bəlaya uğramaq (düşmək); марфадикай хкатна, юргъадик акатна. Ata. sözü yağışdan çıxdıq, yağmura düşdük; 3. girmək, bir şeylə örtülmək, görünməz hala gəlmək; 4. yağmağa başlamaq, başlanmaq; марф акатна yağış başlandı; 5. məc. batmaq, təsir etmək, əsər etmək, təsiri olmaq, nüfuz etmək (söz); 6. yoluxmaq, tutulmaq; азар акатун xəstəliyə yoluxmaq; 7. qurşanmaq, alışmaq, adət etmək, vərdiş etmək, qapılmaq, aludə olmaq; хъуник акатун içkiyə qurşanmaq; 8. dan. dadanmaq, öyrəşmək; 9. ağır bir şeyin altında, arasında qalaraq sıxılmaq, əzilmək, yaralanmaq, ölmək; 10. dan. girmək, qəbul olunmaq (instituta, texnikuma və s.); * акатайди (гьар акатайди, акатай гьим хьайитӀани) yoldan ötən, hər yoldan ötən, hər kəs, hər adam; акатиз тахьун bata bilməmək, qalib (üstün) gələ bilməmək, gücü çatmamaq; каш акатун bax каш \[ккаш\]; кӀаник акатун basılmaq, məğlub olmaq; yenilmək; регъ акат тийир daraqbatmaz, qalın, sıx (saç); сас акат тийир dişbatmaz, bərk; тади акатун bax тади¹; фу акатун bax фу; цӀай акатун bax цӀай; яд акат тийир sukeçirməyən, sukeçməz, su buraxmayan, su sızdırmayan (parça, torpaq və s.).