АЛИБИ

ср нескл. hüq. alibi (1. cinayət zamanı müttəhimin cinayət yerində deyil, başqa yerdə olması; 2. günahsızlıq, təqsirsizlik).

АЛИ
АЛИЗАРИН

Digər lüğətlərdə

кузне́ц сегмента́ция сочини́ть баррикади́ровать заду́манное ритмизи́ровать сейча́с соде́йствие фаса́д фестива́льный фуру́нкул character reading device delenda feeblish froth-worm imperialism journey-cake neolalia snobby soni- tie-pin truthful wadable задевать изменять