АПАЙ

сущ.; -я, -я, -яр, -йри, -йра 1) папаз гъуьлуьн буба. Заз апая бахшанд ганач, Хурда манат гъилевачиз. Кьурагь Афизат. Апаяз. Дагъда авай Къурушрин хуьряй атанвай апай шадвилелди кьабулай суса, тади гьалда кухнядиз фена, стол къурмишна. А. Рашидов. Къурушрин кьаравилияр. || ЛГ, 1999, 20 V. Хкадриз цӀаярилай, чкӀуриз ванер, Аялрив ацӀудай дагъларин ценер, Гьазур тир афар нез апаяр, хинер, АтӀайла сусари цӀийи тереяр. С. К. Яран сувариз. Гилан назанияр ваз чида хьи: апай, къари няналди кьена кӀани миллет я. М. Б. Спелар. 2) ( чӀехи гьарфуналди - А ) - итимдин хас тӀвар: Апай.

АНТИФРИЗ
АПАЮН

Значение слова в других словарях