м atribut (1. fəlsəfədə: substansiyanın ayrılmaz xüsusiyyəti, ayrılmaz cəhəti, məs.: hərəkət materiyanın atributudur; 2. əlamət, rəmz; 3. qram. təyin).
м atribut (1. fəlsəfədə: substansiyanın ayrılmaz xüsusiyyəti, ayrılmaz cəhəti, məs.: hərəkət materiyanın atributudur; 2. əlamət, rəmz; 3. qram. təyin).
-а; м. (от лат. attributum - приданное) см. тж. атрибутивный, атрибутный, атрибутивность 1) филос. Необходимое, существенное, неотъемлемое свойство предмета или явления (в отличие от случайных, преход
Полностью »атрибут (1. филос. са затIунин ччара тежер, чарасуз тир лишан. 2. грам. определение. 3. пер. са затIунин гьамиша жедай лишан)
Полностью »