ГАТУН

\[ гаттун \] прил. 1) гад алукьай вахтуниз талукь тир. # ~ гьаваяр, ~ емишар, ~ йифер, каникулар. Гатун вахт яз, мейитди къачур ни къецел акъатайла, хуьруьнбуру фикир ганай. А. А. Пад хьайи рагъ. 2) гад тир вахтунда жедай, фад жедай. # ~ чуьхверар, ~ ичер. Гьамиша патал фин цицӀигъвийриз адет хьанвай, иллаки тӀимил чил авай уьзденар, гатун кӀвалахар куьтягь хьайила, Шеки, Ширван, Къуба ва маса чкайриз кӀвалахар шиз фидай, С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме.

* гатун хали || хали сущ.; сала цана экъечӀдай хъипи рангунин, ширин тӀямдин майва. Рзакъули базардай са 6ицӀи хали гваз хквезвай. С. М. ЦицӀигъ-наме.

* гатун цӀиг сущ. гатун юкьван вахт. Гатун цикӀиз аранда авай. Р.

ГАТУЗ
ГАТУН

Значение слова в других словарях

ближа́йший внекла́ссовый впу́тать вреди́тельствовать ми́лостивый просло́ечка узо́рный администра́торша атеросклеро́з по-стари́нному сфигмогра́мма чу́диться ю́ркать иклы кавкал чертогон burro feudist forequarter off-again-on-again unreversed обмолвиться обочина ультрамикроскоп фальцовочный