ГУНАГЬ

(-ди, -да, -ар) 1. günah; suç. təqsir; гунагь авун günah eləmək (işləmək), günaha batmaq; гунагьдилай гъил къачун günahından (təqsirindən) keçmək, günahını bağışlamaq; 2. məc. eyib, nöqsan; гунагь квачир малайикни жедач. Ata. sözü hər gözəldə bir eyib olar; * гунагьар чуьхуьн günahını yumaq.