араб, прил.; 1) инсан мягьтелардай. И чуьллера гьич ван тахьай Са куьн ятӀа гьариб сесер Къвез-къвез мукьва жеридавай... хьана къизмиш. А. Ф. Эм-Тэ-Эс. 1) меденисуз, чиркинвал хас. Ам гзаф гьариб кас я: недайла тупӀар фитӀинда. Р.
* гьариб Седеф сущ. са артух менфят тежер хийиррихъ гелкъведайди.
* гьариб хьун нугь., гл. вил галаз хьун. Амма гила а мишекъат йисара шад манияр лугьудай, чаз лайлаяр ядай къавах, на лугьуди, чахь гьариб хьана, шехьзава. На лугьуди, гараризни юргъариз, мичӀи йифериз ялгъузвилин мани лугьузвай, на лугьуди, зун хтанвайди чиз, зун вичин патав ацукьнавайди гьисс ийиз, заз вичин дердер-гъамар ахъайзавай. Р. Гь. Зи ирид стха. Синоним: къарих хьун.