|| ГЬЕЛЕКУН гл., ни-куь вуж-вуч; да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; гьелек авун, гьелек тавун, гьелек тахвун, гьелек хъийимир азабдик кутун, рекьидай гьалдиз гъун. Гъам агудиз квадарда бендед сабур, Ахвар квахьиз, гьелекда чан, къизил цам. Е. Э. Къизил цам. Гьелекмир Фекьир Сулейман, Мийир адаз Дуьнья мичӀи. С. С. - Залан игьтияжди гьелекнавай ада муьжуьд йиса авай Тагьирни юкь какуруниз ва гардан кӀир авуниз мажбурнай. А. С. Хуьруьг Тагьир. Им я чаз бахтсузвал еке, Гъелекмир тӀун на чи уьлкве. С. С. Урусатдиз. Ваз акӀ хьана, вун кьве гъуьлуь гьелекнава. М. С. Буьркьуьди. Заманадин гьалари чун Инсаф тийиз гьелекзава. Ж. Зани гила ийизва хъел. Куь кьисмет са акьван чӀурузвач; Гьелекиз тахьурай гъамуни. М. Б. Явшанар.