ж (мн. дохи) (ikiüzlü) kürk.
доха (кIаникни винел патайни чIичI, йис акъатдайвал астIарни ччинни хъицикьрикай тир кIурт)
-и; дохи; ж. см. тж. дошка Шуба на меху и с верхом из меха. Медвежья, собачья доха. Доха до пят.