прил. 1. tək-tək, tək-tək təsadüf edilən, az təsadüf edilən, tək bir, nadir; единичные случаи tək-tək (az) təsadüf edilən hallar; 2. tək, fərdi, ayrı-ayrı.
прил. 1. tək-tək, tək-tək təsadüf edilən, az təsadüf edilən, tək bir, nadir; единичные случаи tək-tək (az) təsadüf edilən hallar; 2. tək, fərdi, ayrı-ayrı.
-ая, -ое; -чен, -чна, -чно. см. тж. единичное, единичность 1) Крайне редкий, исключительный, не характерный. Единичный пример. Е-ые экземпляры книги. Случай этот далеко не единичный. 2) Отдельный, обо
Полностью »