ЖАР

мн. нет 1. гзаф чимивал, зегьем; гзаф чими вахт; гзаф чими гьава. 2. цIун мурз, гзаф чими гьава. 3. жуьгьенар, цикIламар (цIун; яни кана алахьнавай жуьгьен цIай). 4. ифин, гьарарат. 5. пер. къизмишвал; гьевес. ♦ задать жару тадияр гун (кичIерар, дяве авун); чужими руками загребать жар масадан гъилелди цIай кIватIун (яни масадан зегьметдикай, масадан гъилелди вичиз хийир къачун, жув кьулухъ акъвазна масад гьалдрун).