КЪАБАЧИ

араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) масад(бур) алцурариз алахъдайди, масадбур хъуьруьн патал зарафатар ийидайди. Ам къабачи я. Вун адав акьван эгечӀмир. 3. Э. Рекьер сад туш. Камалан хва Лукьман луьл тир. Ам къеневайда гузвай буйругъдалди рахазва... Алло! Акуналди чир жедач кьван! Зун и къабачидиз вуч ийидатӀа тийижиз амукьна. 3. Э. Рамзият. 2) бегьемсузди, дуьз рахан тийизвайди, тапарарзавайди. – А-йа-йай, Малла Керим, фекьидиз къабачидин амалар авун кутугнавач хьи! Нагагь, вун зи тай-туьш тиртӀа, за вун хам якӀувай къакъатдалди гатадай. Гъ. С. КӀири Буба. Синоним: кваса.

КЪАБАХ
КЪАБАЧИВАЛ

Значение слова в других словарях

вме́сте распланирова́ть сберега́ние све́тло- ски́фски скре́па солидариза́ция хра́брый христианизи́роваться чудна́я индуи́стка кры́лышко магнитогра́мма нау́живать ненау́чный перепако́вка разлага́юще шхот Cherokee chilli con carne citrous median russule дождить содержанка