КЬАБУЛУН

(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: qəbul etmək; дарманар кьабулун dərman qəbul etmək (içmək, atmaq); мугьман кьабулун qonaq qəbul etmək (qarşılamaq); къарар кьабулун qərar qəbul etmək (çıxarmaq); 2. məqbul etmək, bəyənmək, yaxşı hesab etmək; düzgün hesab etmək, razılaşmaq; 3. məc. götürmək, təhəmmül etmək, dözmək; хъсан балкӀанди къамчи, кьегьал итимди туьмбуьгь кьабулдач. Ata. sözü atın yorğası qamçı götürməz; 4. is. qəbul (ər.); * хвавиле кьабулун bax хвавал.
КЬАБУЛУН
КЬАВАЛ

Значение слова в других словарях

...тысячеле́тний вка́чиваться заколдова́ть издёрганный мастери́ть стенотипи́ст чрезвыча́йный до́блесть кони́на накладно́й призе́мный разме́тчица самопроизво́льно собра́ться со средствами та́тка цикло... дилиликнуть Alexis annalist fill-in infantine plasterboard precisionist брадобрей протяжный