ЛУЖ

сущ.; -уни, -уна; -ар, -ара, -ара чеб санал жедай са жинсинин гьайванрин (къушарин, балугърин) кӀватӀал. Цавай фидай вили лифер, Вили лифер луж авуна. Гурбагур хьай чӀехи ханди Чи вахариз гуж авуна. Ф. Ви кьилелай дурнайрин луж: Ваз эвериз уьтмиш жезва. А. С. Лужуник гьикьван гзаф къушар хьайитӀа, гьакьван хъсан я. М. М. Гь. Къушар куьч. жезва. КилигначтӀа садра кьванни Жуваз ярдин вилерай, АкъудначтӀа садра кьванни Балугърин луж: чилерай. Яд хъваначтӀа паркьулдин чай пешерай, Вуна за хьиз авунач, Ваз са затӀни акунач. М. Б. Ваз са затӀни акунач.

* луж-луж нар. 1) лужара гьатна, са шумуд луж хьана. Зулухъ бязи къушар луж-луж хъфида. Р. 2) куьч. гзаф кьадарда.

ЛУГЬУЧНИ
ЛУЗ

Digər lüğətlərdə