МЕРЕЗ²

1. mərəz, xəstəlik, naxoşluq, azar; 2. məc. adət, vərdiş; мерезди кьун a) mərəzə mübtəla olmaq, xəstələnmək, naxoşlamaq, azarlamaq; b) məc. vərdiş etmək, adətkərdə olmaq, aludə olmaq (adətən pis işə).
МЕРЕ
МЕРЕЗ¹

Digər lüğətlərdə

влюбля́ться истери́чно обтяжно́й простофи́льство ромбообра́зно букси́ровать зарубцо́вывать захвали́ть лиси́чка меня́ть шило на мыло обо́йщик телогре́йка тиски́ укле́ивать широкоэкра́нный чекомас hysterectomy niello oil dope Platonist uncontrollable zygoses артналёт ватный распутный