НАКЬВ

(-ади, -ада, -ар) 1. torpaq; чӀулав накьв qara torpaq; накьвадин a) torpaq -i [-ı]; b) “накьв” söz. sif.; накьвадин рехъ torpaq yol; 2. məc. vətən, yurd, el; * накьв гун üstünü və ya yanlarını torpaqla örtmək, torpaqlamaq; накьвадик кутун a) üstünü torpaqla örtmək, torpaqlamaq; b) torpağa basdırmaq, dəfn etmək.