НАПАСТЬ I
сов. 1. hücum etmək; 2. məc. üstünə düşmək; 3. rast gəlmək, təsadüf etmək; 4. tapmaq; basmaq; напал на него страх onu vahimə basdı.
НАПАСТЬ II
сов. dan. yağmaq, düşmək, tökülmək; ночью напало много снега gecə çoxlu qar yağmışdır.
НАПАСТЬ III
ж dan. bəla, müsibət, bədbəxtlik, fəlakət, afət.