НАПАСТЬ₃
bəla, müsibət, bədbəxtlik, fəlakət, afət
НАПАСТЬ I сов. 1. hücum etmək; 2. məc. üstünə düşmək; 3. rast gəlmək, təsadüf etmək; 4. tapmaq; basmaq; напал на него страх onu vahimə basdı
Tam oxu »1. вигьин, гьужум авун. 2. элкъуьн (садал), тепилмиш хьун. 3. гьалтун, дуьшуьш хьун. 4. басмишун, кьун (дарихмишвили)
Tam oxu »1. Hücüm etmək; 2. Üstünə düşmək; 3. Rast gəlmək, təsaduf etmək; 4. Tapmaq, basmaq
Tam oxu »I -паду, -падёшь; напал, -ла, -ло; напавший; св. см. тж. нападать, нападение 1) а) на кого-что Броситься на кого-, что-л. с враждебными намерениями; начать действовать против кого-л. с враждебной цель
Tam oxu »