сов. dan. 1. örtmək, basdırmaq, doldurmaq (bir şeyin üstünü və ya ətrafinı); 2. basmaq, bürümək; лицо обкидало веснушками üzünü çil basmışdır.
сов. dan. 1. örtmək, basdırmaq, doldurmaq (bir şeyin üstünü və ya ətrafinı); 2. basmaq, bürümək; лицо обкидало веснушками üzünü çil basmışdır.
-аю, -аешь; обкиданный; -дан, -а, -о; св. см. тж. обкидывать, обкидываться кого-что 1) разг. Накидать поверх или вокруг кого-, чего-л.; закидать. Обкидать снегом. Обкидать столб землёй. 2) безл.; разг
Tam oxu »