ОБЛОЖИТЬ

сов. 1. ətrafına (dövrəsinə) qoymaq (düzmək, döşəmək); обложить больного подушками xəstənin dövrəsinə balış düzmək; 2. örtmək, bürümək, çulğamaq, tutmaq; тучи обложили небо göy üzünü bulud bürümüşdür (örtmüşdür); 3. безл. ağ ərp bağlamaq (dil, boğaz haqqında); 4. ovç. dövrələmək, dövrəyə almaq, mühasirəyə almaq; 5. qoymaq, təyin etmək (vergi, cərimə); обложить налогом vergi qoymaq.

ОБЛОЖЕЧНЫЙ
ОБЛОЖИТЬСЯ

Digər lüğətlərdə

выгора́живание лимо́новый маловырази́тельность нитча́тковые отвезти́ размести́ тро́нутый киноэкра́н мзда подковырну́ть загаить chaste cottage china dunner head shop quiescence shorthorn thew Tigris tiler бытьё выстругать двуполье закабаление самоутверждение