сов. 1. cızıb nişanlamaq; 2. çəkmək, çəkib qurtarmaq (çertyoju və s.).
сов. 1. cızıb nişanlamaq; 2. çəkmək, çəkib qurtarmaq (çertyoju və s.).
-черчу, -чертишь; отчерченный; -чен, -а, -о; св. см. тж. отчерчивать, отчерчиваться что разг. 1) Отделить чертой от чего-л. 2) Кончить чертить.
Полностью »