ПАД

хьун f. 1. müxt. mən.: partlamaq; parçalanmaq, qəlpələnmək; 2. məc. dan. paxıllıq etmək, gözü götürməmək, dargözlük etmək; 3. məc. dan. cır-cır etmək, cırıldamaq (cırcırma haqqında); * кьвед са пад хьун əlbir olmaq, birləşmək, ikilikdə olmaq; кьил пад хьун bax кьил; лекь пад хьун bax лекь²; пад жедалди тӀуьн (хъун) doyunca, qarnı partlayınca yemək (içmək); рикӀ пад хьун bax рикӀ; хъиляй пад хьун acığından partlamaq, bərk hirslənmək, acıqlanmaq, qəzəblənmək, coşmaq.