ПЕАН

м pean (1. qədim Yunanıstanda: Allah şərəfinə və ya müharibəyə həsr olunmuş himn; 2. ədəb. üç vurğusuz və bir vurğulu hecadan ibarət şer bölgüsü).

ПАЯЦ
ПЕБРИНА

Digər lüğətlərdə

бесстра́шно дожи́ночный за́ревный осяза́ние относи́ться перетере́ться почтови́к солевыно́сливый тя́гостность чва́кание чугу́нщик вменя́ться обслу́живающий перна́тый полиами́дный сомни́тельный deplumation horse laugh intractable jolloped muonium no-year appropriation orpharion whole blood шаловливость