РАГЪУЛАРУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, - ин, -рай, -мир; рагъулар авун, рагъулар тавун, рагъулар тахвун, рагъулар хъийимир 1) рагъул гьалдиз гъун. 2) куьч. тӀебии гьалдай акъудун. Вун хьтинбуру намуслу инсанрин къанажагъ рагъуларэава. Уьмуьрдин мярекатарни заланарзава. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Къе, вучиз ятӀани, варз авач, адан чкадал кьалу леке экъечӀнава. Цаварни, хъурхъ алтаддай хьиз, къалу экуьнив гьакӀ рагъуларнава. М. В. Гьарасатдин майдандал.

РАГЪУЛ
РАГЪУЛВАЛ

Digər lüğətlərdə

в ра́вной ме́ре добе́ливать завинти́ть мужененави́стнический одича́лый пе́стователь приру́бка дип... доката́ть переарендова́ть пескоразбра́сыватель смётывать су́хонький флегма́тик шпа́тель одерень хрядеть cenosis colonization grizzly polymerize referendary successful разлениться тому