РАЗГОВОР
1. danışıq, söhbət; 2. qeybət
м 1. danışıq, söhbət; 2. qeybət, dedi-qodu; ◊ без (дальних, лишних) разговоров artıq uzatmadan, nağıl açmadan, vaxtı itirmədən; и разговора (разговору
Tam oxu »эхтилат; суьгьбет; рахун; и разговора быть не может са рахунни аламачиз, гьич са рахунни виже къведач
Tam oxu »-а; м. см. тж. разговорчик, разговорный 1) а) Словесный обмен мнениями, беседа. Деловой, праздный разговор. Разговор по телефону. Предмет разговора. Вызвать на разговор кого-л. Вести разговор об архит
Tam oxu »