сов. xüs. komplektsizləşdirmək (müəssisənin, mexanizmin və s. bir hissəsini çıxartmaqla və ya götürməklə onu işlənməz hala salmaq).
сов. xüs. komplektsizləşdirmək (müəssisənin, mexanizmin və s. bir hissəsini çıxartmaqla və ya götürməklə onu işlənməz hala salmaq).
-тую, -туешь; разукомплектованный; -ван, -а, -о; св. см. тж. разукомлектовывать, разукомлектовываться, разукомплектовка, разукомплектование 1) что разг. и проф. Нарушить комплект; комплектность чего-л
Полностью »komplektsizləşdirmək (müəssisənin, mexanizmin və s. bir hissəsini çıxartmaqla ya götürməklə onu işlənməz hala salmaq)
Полностью »