м 1. (dini) tar. raskolçu; raskol təriqətlərindən birinin üzvü (bax раскол 3-cü mənada); 2. məc. (siyasi) təfriqəçi, təfriqə salan, nifaq salan, ikiti
Tam oxu »1. ист. раскольник (диндин, расколдин сектайрикай садаз табий тир кас, см. раскол 2-манада). 2. пер
Tam oxu »