РУГУН

гл., вуч; -гада, -гана; -газ, -газва; -угуг, -ган, -угурай, -угумир; ругун тавун, ругун тахвун, ругун хъийимир 1) 100 градусдин чимивилиз акъудун. Ирид чӀулав гьер тукӀуна - Ирид чулав гьер чрана, Ирид чулав гьер ргана. Ф. КӀел тукӀуна, ргадайла, ибур вири хтӀунна чпин гинибашар, Малла Несрединан мукьув туна, эхъвез фена. Ф. Малла Несреддинан кӀел. Мурабадин винел патал харар хьана, шекер кьун тавун патал, адаз ргадалди са тӀимил лимондин миже цада. Хийирлу меслятар || ЛГ, 2000, 30. ӀӀӀ. Синоним: звал атун. 2) куьч., вуж хъел атун.

РУГУЛ
РУГУН

Digər lüğətlərdə

пантокри́новый расцара́пывать удобочита́емый бесхозя́йственный драматизи́роваться интеллектуа́льный непринуждённо счека́ниваться горчица марганец ashfall colour filter corked dunite era fishbowl interfold parser pay-book shot-star батут возглас возгореться говориться сосание