РУГУН

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра никӀяй хканвай цуьлерай твар акъудун патал юг ийизвай маларихъ, балкӀанрихъ акална къекъуьрдай алат. Мукалар, дергесар хци ийизвай, цуьруьгъуьлдиз ва ругунриз сарар хъиязавай, арабада гиг, викӀина кӀар твазвай, алеррик къам кутазвай. З. Э. Муькъвел гелер. Ахпа кӀватӀ хьанвайбуруз лежберри фу арадиз гъун патал ишлемишай куьгьне сенятар - кӀарасдин къуьквер, йирфер, терезар, кӀарасдин ругунар.. ва маса затӀар къалурна. ЛГ, 2004, 6.1 V.

РУГУН
РУГУН

Digər lüğətlərdə

-ёвнича-(ть) де́латель колго́тки Маммо́н маре́новые микст-ме́диа отму́чивание утеше́ние борони́ться законода́тельница малово́дность нуга́ обсо́хнуть потра́гивать скандализова́ть anthozoan bleeper Charybdis gasket halomethane inrush kind of morning sickness scream suppurative