араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ари, -ара мусурман динда инсанди авур хъсан кӀвалахриз Аллагь Таалади гудай къимет. Ашуралидиз, - са аял кьванни тухвана хуьх, ваз суваб жеда, - лагьайла, ада хиве кьунач. З. Э. Муькъвел гелер. Девлетар ваъ, гунагьрилай гъил къачун я суваб: Инсандин вил сувабдава эвелни эвел. И. Гь. Рубаияр. Фена са куьмек це Тенфе бадедиз. Ялгъуз къари я. Ваз суваб жеда. А. Къ. Нехирбанни лекь. Антоним: гунагь.
* суваб(ар) хьун гл., низ Аллагь Тааладиз хуш къведай кӀвалах, кар хьун. - Ам кьена, сувабар хьана чаз! - Ам кьена Аллагъди гана чаз! М. Б. Шаирдин кьиникъ. Антоним: гунагь(ар) хьун.