ТАЪХИР

туьрк. т-б, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра пакадал, ахпадал вегьин, кьулухъди ялун.

* таъхир авун гл., ни меслят хьанвай вахтунилай геж кьилиз акъудун. Синонимар: пакадал, ахпадал вегьин, геж авун.

* таъхир хьун гл., вуж-вуч геж хьун. Агакьна халияр пачагьдив эхир, Тахьана рекьера зеррени таъхир. А. Ал. Пуд хали. Синонимар: эглеш хьун, геж хьун.

ТАЪСИРУН
ТАЮН

Значение слова в других словарях