сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) сагъ тушир гьал. ТӀебиатди вучиз заз и тӀал гана? Е. Э. Заз сабур гуз. Садазни вилиз таквадай Ажеб пис тӀал я кпул. С. С. Кпул. Далудин тӀал къвердавай къати жезвай. А. А. Лезгияр. Зун къаткана кесиб дугъри, ТӀалунин дерт эхиз жеда. С. А. Гагь вун хьана... 2) тӀарвал. Велиметаз икьван гагьда вичин иви акурди тушир. Иви акурла, ада вичин гъиле гьатнавай тӀални гъиссна. М. В. Гьарасатдин майдандал. 3) куьч. кимивал, нукьсан. Сулейманаз вичин аямдин гзаф тӀалар, азарар, хумаяр акуна. А. А. СтӀал Сулейман. 4) куьч. кутуг тавур гьал(ар). - Алверчивал, муаллим, -чӀехиди хъуьтуьлдиз рахаз эгечӀна, - кьетӀен тӀал я. Районда хума хьиз чкӀанвай адал эхир эцигна кӀанда. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Синонимар: азар, хума.
* тӀал алай месэла сущ. гьал хъсанарун патал кьилиз акъудун важиблу тир кар, кӀвалах.. Чи райондин лап тӀал алай, къал квай месэла инсанар кӀвалахдал тахминарунихъ галаз алакъалу я. ЛГ, 2005, 14.1 V.
* тӀал-квал сущ. сагъсузвал. Къенин йикъалай заз куь сивяй шикаятдин, тӀал-квалдин са гаф ван жедач. А. Къ. Аскервал башламишай югъ. ТӀалар-квалар, тумаварар, гриппар гел галачиз квахьда, ~ лугьузва ада. ЛГ, 2003, 13. ХӀ.