1. прич. öldürülmüş, ölən, ölmüş; убитый молнией ildırımdan ölmüş, ildırım vurmuş; 2. в знач. сущ. убитый м, убитая ж; убитые и раненые ölənlər (öldürülənlər) və yaralılar; 3. прил. məc. çox məyus, çox qəmli (kədərli, pərişan, dərdli); ◊ как убитый ölü kimi; богом убитый (убитая) gic, səfeh; молчать как убитый ağzma su almaq; dirilib-danışmamaq; спать как убитый ölü kimi yatmaq.