ХЬУМУР

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра майишатда ишлемишдай чеб.

* хьумур(дин) тупар ягъун рах, гл., ни кьилиз акъуд тежер крар ийидай амалар къастуналди авун. \[Шабан\]. Абидбег, «гьа зун ахъая, за абурун гарданар яда» лугьуз касни амачир кӀвале хьумурдин тупар язавай. З. Эфендиев. Азадвилин рекье. Зун артух деринриз эвичӀдач. Алай вахтунда машгьурвал къазанмишнавай гьаларикай сад жавабдарвал аннамиш тавун я. Гьар садаз, вичи хьумур тупар ягъиз, са ни ятӀани гьунарар къалурна кӀанзава. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.

ХЬУЙ
ХЬУН:

Digər lüğətlərdə

абсолюти́ровать ва́рщица гуса́рство обихо́дный пастушо́нок продура́читься разобра́ть умыва́ние вполуоборо́т пе́ший подгова́риваться само собой разуме́ется гнилой advanced study bloom bunder domesticate elect mim portrait self-trust umbellate паросиловой упрощенец червонный