ш

(ша)

неизм.

1)

ж.

и

ср.

Двадцать шестая буква русского алфавита, обозначающая твёрдый согласный звук [ш].

Прописная Ш.

Строчное ш.

2) м. Согласный звук [ш], обозначаемый этой буквой.

Шумный, глухой ш.

Digər lüğətlərdə

Ш

|ша| урус, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра. алфавитдин къанни цӀемуьжуьд лагьай гьарф.
Tam oxu »
Ləzgi dilinin izahlı lüğəti
Ш

мецин кӀвенкӀ хкажна галукьуналди арадиз къведай ачух тушир фер аваз акъатдай сес. Гафарин сифте кьиле ( ша, шел, шумуд ), юкьва ( маша, ишт ), эхир
Tam oxu »
Ləzgi dilinin izahlı lüğəti